Armoede neemt toe, vooral in gezinnen met kleine kinderen en ook bij vijftigplussers die nog niet met pensioen zijn en geen werk meer kunnen krijgen. 1 op 4 kinderen groeit op in armoede, de voedselbanken kunnen het niet meer aan, mensen die onder het minimum bestaansrecht leven worden uit hun huizen gezet, mensen gaan dood omdat ze zich geen goede gezondheidszorg kunnen permitteren. Voor hen zijn er daardoor minder mogelijkheden om deel te nemen aan de samenleving (sportclubs, schoolreisjes, etc.). De gemeente beschikt over instrumenten om die armoede te verkleinen, via ondersteunen bij het zoeken naar werk, schuldhulpverlening en het stimuleren van samenwerking tussen instellingen, organisaties en marktpartijen. Via integraal beleid, waarin armoede, arbeid, onderwijs en gezondheid worden gecombineerd met trainingen ‘ervaringsdeskundigen in armoede en sociale uitsluiting’ kan de gemeente inwoners meer in hun kracht zetten. Met alle mogelijke middelen moet eenzaamheid bestreden worden, uiteraard met respect voor eigen keuzes van mensen.

Analyse van de scheiding tussen arm en rijk vanwege de toenemende armoede in Rotterdam

Deze tijd kenmerkt zich door de scheiding van twee leefwerelden; rijken en arme mensen

Het gedachtegoed van een NPRZ (Nationaal Programma Rotterdam Zuid) bijvoorbeeld is in de kern heel erg goed geweest omdat het ging over hoe voor minderbedeelde bevolkingsgroepen kansen gecreëerd konden worden om weer deel te kunnen nemen aan de samenleving via onderwijs, werk en wonen. De uitvoering van het NPRZ in de achterliggende 10 jaar is echter volkomen mislukt en fout ingevuld. In plaats van kansen creëren en mogelijkheden ontwikkelen voor mensen zijn mensen gestigmatiseerd en langzaamaan als uitgestotenen, letterlijk soms vanwege huisuitzettingen, behandeld worden door de overheid. Er is een waterbedeffect aan het ontstaan want geleidelijk aan zijn ook andere (oudere) wijken in Rotterdam dermate verwaarloosd in onderhoud, in ondersteuning, in ontwikkelingen dat er ook daar problemen ontstaan.

Werkende armen 

Niet alleen mensen met een uitkering hebben een groot risico op armoede. Meer mensen moeten het tegenwoordig doen met één of meerdere tijdelijke, flexibele en onzekere baantjes, zonder uitzicht op vastigheid. Ook ZZP‘ers wiens opdrachten teruglopen hebben een groot risico om in armoede te vervallen. Inkomensondersteuning in de vorm van onder meer Bijzondere Bijstand, reiskosten Openbaar Vervoer, PC-voorziening en ondersteuning van kinderen in arme gezinnen zoals het mogelijk maken dat zij ook naar sportclubs en andere voorzieningen kunnen gaan zou daarom weer mogelijk moeten worden voor mensen die tot 120 procent van het sociaal minimum aan inkomen hebben.

50PLUS Rotterdam zet in op 

• Benaderen van armere inwoners op een motiverende manier (training in vaardigheden, kleine, behapbare doelen stellen) 

• Aanstellen van een gemeentelijke armoederegisseur 
• Participatiemogelijkheden voor kinderen uit arme gezinnen 
• Gemeente die armoede bestrijdt door Benaderen van armere inwoners op een motiverende manier (training in vaardigheden, kleine, behapbare doelen stellen) 
• Aanstellen van een gemeentelijke armoederegisseur 
• Gemeente die armoede bestrijdt door minimavoorzieningen aan te bieden aan burgers met een inkomen tot 120% van het sociale minimum
• Gemeente die proactief haar bewoners op de hoogte stelt van de mogelijkheden die er zijn qua minimavoorzieningen 
• Dak- en thuislozen hebben recht op steun en hulp van de gemeente. Het gebruik van een postadres bij familie of vrienden mag niet door de gemeente ontmoedigd of geweigerd worden 
• Automatische kwijtschelding gemeentelijke belastingen en heffingen (afvalstoffen ed) voor mensen onder de armoedegrens
• Kortingen op musea, sportclubs voor mensen onder de armoedegrens
• Gratis kortingspas voor alle uitkeringsgerechtigden

Voedselbank

Mensen die in armoede leven hebben vaak een grote schaamte over hun armoede. Mensen die leven in armoede voelen zich afgeschreven, hebben vaak een overweldigend gevoel van ‘minder’ zijn dan een ander omdat ze zo behandeld worden. Veel mensen in armoede geven aan dat ze het gevoel hebben over één kam geschoren te worden met criminelen en ‘luie klootzakken’. Mensen in armoede zijn uiterst kwetsbare mensen in onze samenleving. Armoede knaagt aan je eigenwaarde en het is soms moeilijk om overeind te blijven staan. Armoede is een allesoverheersende situatie en neemt het hele denken van mensen die leven in armoede in beslag. De stress die het leven in armoede met zich meebrengt maakt het leven van te weinig geld tot een voltijdbaan. Elke dag moeten mensen in armoede zwaarwegende keuzes maken en. Ze zijn voortdurend bezig met hun geldzorgen. Het is een tropenbaan. Leven in armoede is geen leven maar is overleven.  In Nederland hoort iedereen voldoende inkomen te hebben om zelf gezond voedsel te kunnen kopen. Ook met de allerlaagste inkomens. Voedselbanken overbodig maken hoort het streven te zijn, bij het inkomensbeleid, ook op gemeentelijk niveau. Maar omdat in deze tijd waar na de coronacrisis nog meer mensen in de armoede terecht zullen gaan komen is het helaas onmogelijk om nu de voedselbanken overbodig te maken. 360 van de 380 gemeenten in Nederland hebben in hun beleid opgenomen dat er voedselbanken bestaan in hun gemeente. Gezien de omvang van het armoedeprobleem, gezien de maatschappelijke functie die de voedselbanken innemen in de samenleving vindt 50PLUS Rotterdam dat het een overheidstaak is geworden om bij te dragen aan een optimalisatie en maximalisatie van de voedselbanken in Nederland. 50PLUS Rotterdam vindt dat daarom de gemeente zich meer verantwoordelijk moet gaan voelen door voor goede huisvesting te zorgen waar voedselbanken zich kunnen vestigen, te zorgen dat de voedselbanken voldoende voedsel krijgen om te verspreiden en door als gemeente te waarborgen dat mensen die zijn aangewezen op voedselbanken ook privacy gegarandeerd krijgen.

50PLUS Rotterdam zet in op 

• Borgen van de privacy van voedselbankgebruikers
• Goede huisvesting voor voedselbanken
• Bijdragen aan het financieel in dienst kunnen nemen van werknemers van voedselbanken
• Ruim voldoende, gezond, gevarieerd en veilig voedsel voor de voedselbanken

Schulden: hulp binnen bereik 

Veel Nederlanders (meer dan 5%) heeft problematische schulden. In Rotterdam groeit dat percentage zelfs sneller als in de rest van Nederland. Vooral mensen met toch al een laag inkomen hebben schulden. In het kader van meer verantwoordelijkheid bij het individu neerleggen vond de gemeente dat mensen met schulden eerst zelf aan hun problemen moesten werken. Onderzoek toont echter aan dat schulden zo’n enorme mentale belasting voeren, dat mensen hier niet meer toe in staat zijn.

50PLUS Rotterdam zet in op 

• Ingrijpen op het verdienmodel bij de schuldenproblematiek
• Laagdrempelige en niet complexe aanvraag voor schuldhulpverlening 
• Schuldhulpverlening zonder wachttijden, dit voorkomt verergering van het probleem
• Gemeente die proactief is in het bekend maken van deze hulpvoorziening 
• Schuldhulpverlening die maatwerk levert 
• Zorg voor vroeg signalering in de schuldhulpverlening
• Kosten van de schuldhulpverlening mogen niet hoger zijn dan het bedrag van de schulden
• Laat uitbetaling inkomsten van de bijstand gelijklopen met de betaling gemeentelijke kosten zoals huur, afvalstoffenheffing en dergelijke
• Stop met eigen risico bij gemeentelijke zorgverzekeringen
• Maak Openbaar Vervoer voor mensen die leven onder de armoedegrens gratis

Aandacht voor eenzaamheid 

Grote steden veroorzaken door hun omvang ook een van de grootste problemen van stad; eenzaamheid in de stad. Rotterdam is een internationale havenstad met grootstedelijke allure. Maar de enorme omvang van de stad veroorzaakt ook een van de grootste problemen van Rotterdam; eenzaamheid in de stad. Ongeveer de helft van de inwoners zegt soms wel eens eenzaam tot zeer eenzaam te zijn. In sommige buurten geeft zelfs een derde van de inwoners aan dat ze niet weten bij wie aan te kloppen als ze hulp nodig hebben. Inwoners die eenzaam zijn hebben soms, naast burenhulp, ook zorg nodig. Met de nieuwe Wet Maatschappelijke Ondersteuning kan de menselijke maat in de stad terugkomen; zorg en ondersteuning op kleinschalig niveau in de wijk. Eenzaamheid kent vele oorzaken zoals leeftijd, alleenstaand, armoede, ontbrekend familienetwerk, niet westerse afkomst, gezondheidsproblemen. Er is niet één factor die eenzaamheid voor inwoners kan oplossen. Eenzaamheid hoort ook bij bepaalde fasen in het leven. Bij senioren speelt vaak het verlies van een partner en het wegvallen van steeds meer vertrouwde mensen om senioren heen, die maken dat senioren eenzaam worden. Rotterdam wil eenzaamheid tegengaan en heeft daarvoor het Actieplan Voor Mekaar ontwikkeld: meer aandacht voor elkaar, op tijd herkennen van zorgwekkende eenzaamheid en inzet van effectieve hulp als dat nodig is. Aandacht voor senioren heeft daarbij prioriteit. De die dichter wijkteams bij de inwoners in de wijk zitten, hebben een belangrijke rol in het doorbreken van eenzaamheid bij inwoners. De wijkteams beschikken over budget om juist in te zetten voor inwonersinitiatieven die eenzaamheid willen aanpakken en die kwetsbare inwoners willen ondersteunen.

50PLUS Rotterdam zet in op 

• Oproep aan alle inwoners om meer om te zien naar elkaar met een publiciteitscampagne en dialogen in de wijken 
• Ondersteunen van bewonersinitiatieven die iets aan het probleem doen door en via (Lief en Leedstraten, Huizen van de Wijk, inzet van welzijnswerk) 
• Voortzetten aanbod van trainingen aan actieve bewoners om eenzaamheid te herkennen via huisbezoeken aan 75plussers 
• Een ‘aandachtfunctionaris’ voor geïsoleerde senioren in de wijkteams, gesteund door ervaringsdeskundigen en ‘mensen die begaan zijn met mensen’ 
• Samenwerken op wijkniveau van professionele instellingen, ook met actieve bewoners
• Inzetten op eenzaamheidsbestrijding door activiteiten buiten huis te ontwikkelen (markten, buurthuis, verenigingen stimuleren, vrijwilligerswerk, etc.)