Bestuur & Financiën

Bestuur

Een goed Bestuur, een college van wethouders heeft oor en oog voor de gehele gemeenteraad. Dat betekent dat de kracht in het besturen zit in de ruimte geven aan de minderheid. Sinds 2002 zijn er via de Wet Dualisering Gemeentebestuur de rollen, taken en posities van de gemeenteraad en het college gescheiden en beschikken zowel de raad en het college over een eigen ambtelijke organisatie ter ondersteuning. Vanaf 2002 zijn wethouders niet langer lid van de gemeenteraad en hoeven niet meer eerst tot raadslid gekozen te worden. De gemeenteraad bestuurt sinds 2002 niet meer mee in het college maar moet het bestuur veel meer gaan controleren. De gemeenteraad wordt daarbij geholpen door de Griffie (ambtelijke organisatie van de raad) en kan ter ondersteuning een gemeentelijke Rekenkamer die onderzoek doet naar het gemeentebeleid instellen. Collegeleden zijn dus bestuurders en raadsleden zijn volksvertegenwoordigers. De taakverdeling in de politiek is dat het college bestuurt en de raad controleert. Het doel van dualisme is dat bestuurders niet vooraf hun voorstellen afstemmen met volksvertegenwoordigers of in achterkamertjes het al regelen omdat daarmee het openbare debat in gemeenteraad geen zin meer heeft en de democratische waarde van de inbreng van een gemeenteraad erdoor minimaal wordt.

 

Analyse van het steeds verder afnemende vertrouwen in de lokale (en landelijke) politiek 

Deze hele politieke periode op lokaal niveau maar ook op nationaal niveau wordt gekenmerkt door een in beton gegoten coalitieakkoord, een vastliggende bepalende stemming van de coalitie (waar het er toe doet altijd 23 dezelfde stemmen en op landelijk niveau op 76 stemmen), de coronamaatregelen die voor niemand meer te begrijpen zijn en waar de gewone inwoner van ons land ook helemaal geen vertrouwen meer in heeft (< 25%), de geheime informatie die in elke raadsvergadering gedurende 4 jaar steeds aan de orde zijn gekomen en daarmee laten zien dat er steeds meer achter gesloten deuren moeten plaatsvinden. Het dualisme is zoek, het monisme viert hoogtij en daarmee heeft het vertrouwen in de politiek een dieptepunt bereikt. In de omgevingswet, de nieuwe structuren van omgevingsplannen staat het bol van participatie (het modewoord van de 21ste eeuw) terwijl het eigenlijk niet meer en minder een zoethoudertje is van de politiek. Het recreatieoord Hoek van Holland is daar een schrijnend voorbeeld van. Eerst wilde het college zonder medeweten in een overval de recreanten uit hun recreatiepark jagen en door ingrijpen van de raad werd dat voorkomen. Vervolgens zie je dat er al een bijna een jaar met de recreanten geparticipeerd wordt zonder dat het college ook maar een millimeter resultaat heeft. Daarmee is participeren verworden tot een instrument van het bestuur om geleidelijk aan de samenleving toch te dwingen in de standpunten van het bestuur mee te gaan. Dat creëert wantrouwen in de samenleving en het gezegde van vertrouwen komt te voet en gaat te paard is daarmee zeker waar.

50PLUS vindt dat in het kader van macht en tegenmacht het dualisme weer nieuw leven ingeblazen dient te worden.

 

50PLUS Rotterdam zet in op 

  • De beste bestuurders aanstellen, desnoods los van politieke partijen
  • Een minderheidscollege vergroot de kans op herstel van het dualisme
  • Procedurele keuze over het functioneren van de gemeenteraad wordt per fractie en niet per raadsmeerderheid gestemd
  • De gemeenteraad houdt zeggenschap over de omgevingswet en stelt eigen kaders met betrekking tot vastgoed, energienetwerken en dergelijke
  • Voorzitter van de raadsvergadering wordt gekozen door de raad
  • Rechtstreeks gekozen burgemeester 

 

Financiën

Het begrotingsbeleid is dienend aan het bereiken van een welvarende samenleving. 50PLUS vindt dat tegenvallers binnen de begroting moeten worden opgevangen echter zonder dat dit de dienstverlening aan bewoners en bedrijven mag aantasten. Meevallers zullen worden ingezet voor het intensiveren van beleid.

Aan inkopen en uitbestede werken wordt door de gemeente jaarlijks ruim vele miljoenen uitgegeven. Door het verder benutten van deze ‘inkoopkracht’ kunnen al snel enkele procenten worden bespaard zonder dat de kwaliteit daaronder hoeft te leiden. Per jaar kan dit miljoenen euro’s besparen.

 

50PLUS Rotterdam zet in op 

  • Gemeentelijke huishoudboekje op orde hebben en houden. 50PLUS wil volgende generaties niet opzadelen met de lasten van een (toenemende) schuld 
  • Bindende lokale referenda. Ook de bevolking kan onder wettelijke voorwaarden een (bindend) referendum voorstellen. Directe democratie als aanvulling op de parlementaire democratie. 50PLUS laat zich graag inspireren door het beleid in Zwitserland 
  • Gemeenteraadsverkiezingen over de lokale politiek te laten gaan en niet over de landelijke politiek
  • Geen privatiseringen waar dat niet in het belang is voor de samenleving. 
  • Streeft naar het handhaven of het verwerven van een (meerderheids-) belang door de gemeente, eventueel samen met andere gemeenten in de regio, in essentiële activiteiten, zoals openbaar vervoer, communicatie, energie, water en gezondheidszorg. 
  • Streeft naar meer gemeentelijke nutsbedrijven waar mogelijk
  • Gemeenteraadsleden die de fractie verlaten en op persoonlijke titel verder gaan worden beperkt in financiële middelen
  • Fracties kunnen met commissieleden worden aangevuld tot een totaal om de taken als fractie naar behoren te kunnen uitvoeren
  • Meer grip op de uitvoeringsorganisaties van een gemeenschappelijke regeling
  • Geen opgeklopte jaarcijfers door in te teren op de algemene reserve
  • Niet interen op reserves om financiële cijfers op te poetsen
  • Bij onvoldoende financiële middelen door de rijksoverheid worden doelstellingen aangepast
  • Staat voor deugdelijk financieel beleid en staat voor de kleintjes waarin megalomane prestigeprojecten geen voorkeur krijgen
  • Geen uitbreiding van de gemeentelijke belastingen omdat dit opnieuw zal leiden tot lastenverzwaringen voor de inwoner en de ouderen, die niet mee mochten delen in de eerdere lastenverlichtingen. Daarom zal 50PLUS landelijk nieuwe wetgeving hierover bestrijden 
  • Gemeenten doen investeringen acyclisch zodat de kosten beperkt blijven

 

Tenslotte

De inwoner van een stad mag van de overheidsorganisatie of uitbestede uitvoeringsorganisaties een vlekkeloze uitvoering verwachten, waarbij “fouten maken menselijk is” maar dit moet zoveel mogelijk worden vermeden. Betrouwbaarheid is essentieel. Daar waar het toch ‘fout’ loopt gaat 50PLUS ervanuit dat dit open, transparant en zorgvuldig gecommuniceerd wordt met de inwoners.

 

VERTROUWEN KOMT TE VOET MAAR GAAT TE PAARD!

Delen via: