Zondag 17 oktober was er in Rotterdam het al lang aangekondigde woonprotest tegen de sloop van goedkope en sociale woningen en tegen de wooncrisis die Nederland en Rotterdam teistert en in haar greep houdt.

Namens 50PLUS Rotterdam waren ik en mijn 50PLUS collega’s er tot de tanden toe bewapend bij met onze spandoeken, 50PLUS vlaggen, 50PLUS jasjes en dasjes, snoepgoed en flesjes water. ‘Ik had er zin an’ en had mij met de 50PLUS bakfiets en al onze attributen al vroeg in het Afrikaanderpark gesetteld want ik wilde natuurlijk niets missen van deze in mijn ogen zeer zinvolle protestdag.

Geleidelijk aan stroomde het veld vol met een zeer kleurrijk arsenaal aan mensen, borden, muziek en leuzen. Vooral de vele leuzen die gescandeerd werden, de sloopbandjes die de actie muzikaal omkleedde brachten een geweldig gevoel van saamhorigheid en sfeer in het anders zo rustige schaamlapje groen naast de bijna geheel gesloopte Tweebosbuurt.

Er zijn op die plek de afgelopen 4 jaar al vele acties gevoerd om de sloop van Tweebosbuurt te proberen te voorkomen maar helaas heeft dat niet mogen baten. 50PLUS Rotterdam was daar steeds bij aanwezig. Daar onze regelmatige protestacties tegen het bouw- en woonbeleid van de gemeente Rotterdam landelijk is overgeslagen kan een protestmars tegen sloop en woningentekort natuurlijk alleen al symbolisch, metaforisch vanaf die locatie starten.

Een groot podium waarop rooie Carrie als gastvrouw en aanjager van de bijeenkomst ons steeds toesprak viel goed in de smaak van de demonstranten. We werden vergast met vele treurige verhalen van mensen die de uitzettingen, de dakloosheid, de woningsloop, de wooncrisis aan den lijve nu meemaken. Toespraken uit den lande en zelfs van over onze landsgrenzen heen. Het waren er velen en dat had misschien wat minder mogen zijn maar het toont wel zeer goed aan dat er een woondrama in ons land aan het voltrekken is.

De knaller van de middag was natuurlijk het laatste optreden van onze zo bekende Tweebossers die de afgelopen jaren hebben geknokt voor het behoud van hun buurt. Ze stonden er allemaal op het podium met spandoek en al en met een prachtig T-Shirt aan waar ze duidelijk maakten wat ze van de woningcorporatie Vestia vinden. Onder het bezielende betoog van Mustapha Eaisaouiyen zwaaiden we ook nog naar de 73-jarige mevrouw Pelger die haar hele leven in hetzelfde huis in de Tweebosbuurt heeft gewoond en daarmee hét gezicht van de Tweebosbuurt is geworden.

Wij demonstranten, ondertussen in opperste goede stemming, waren er helemaal klaar voor en rond 16.00uur vertrokken we met z’n allen voor de tocht van vier kilometer van het Afrikaanderpark naar de Markthal bij de kubuswoningen van Piet Blom en het metrostation Blaak. Om kippenvel van te krijgen zo geordend en sfeervol wij allen door de poorten van de hekken die het Afrikaanderpark omsluiten doorstroomden. Geen onvertogen woord en alleen maar vrolijke, vriendelijke en prachtig uitgedoste lieden van jong tot oud want deze wooncrisis pakt mensen van alle leeftijden aan.

En zo bereikten wij met zo’n maximaal vijfduizend mensen schat ik in de Erasmusbrug. Qua aantal mensen goed te overzien en wat mij betreft helaas wat te weinig. Samen met de organisatie en de politie had ik eigenlijk wel op zeker 10.000 mensen gerekend. Het maakte de urgentie van de protestactie niet minder urgent maar het betekende voor de politie wel dat zij een zeer overzichtelijke en makkelijk te hanteren groep demonstranten te begeleiden hadden. De politie liep dan ook veelal gemoedelijk tussen ons demonstranten in onder de gebruikelijke kletspraatjes die dat geel met zwart uniform toch altijd weer uitlokt bij mensen.

Eenmaal met z’n allen bijna op de Erasmusbrug stagneerde de mars en kwamen wij allen volledig stil te staan. Nu weet ik als doorgewinterde demonstrant dat dit niet ongebruikelijk is en over het algemeen ondergaan wij protesteerden dit soort opstoppingen lijdzaam. Echter na een kwartier geen meter te zijn opgeschoven begint het dan toch altijd te kriebelen bij mensen om te willen weten waarom de stoet niet verder gaat. Uiteraard was het ons wel duidelijk dat enkele tientallen meters voor ons er wat ophef was ontstaan daar er een bataljon ME-agenten ons hardlopende al gepasseerd waren en politieauto’s de weg voor en achter hadden geblokkeerd. Een kwartier werd een half uur en de gemoedelijke sfeer begon te kraken. Ouders met jonge kinderen en bakfietsen hadden de optocht al verlaten en achter mij begon een hele horde jongelingen van een rode politieke partij zich ook te roeren en leuzen over de politie te roepen en haalden de nog argeloze andere demonstranten waaronder ikzelf in om naar voren te dringen.  Ik besloot zelf ook maar eens polshoogte te gaan nemen. Enkele tientallen meters voor mij was een hele groep jongelui van ik schat zo’n 50 mensen ingesloten door een cordon ME-politiemensen maar daar omheen in een kring onze welbekende zwart-geel politiemensen. De mij eerdere gepasseerde groep jongelui scandeerde aan een stuk door ‘laat ze los’, ‘Laat ze los’. Politiebusjes blokkeerden de weg naar voren maar ook terug werd de weg geblokkeerd door politiebusjes. Van een leuke gezellige demonstratie was ineens niets meer over. De politie trok zich plotsklaps massaal terug en liepen in tegengestelde richting van waar de optocht naartoe moest gaan. De door begeleidende vrijwilligers van de demonstratie werd dringend het verzoek gedaan om als demonstranten verder te lopen niet via de weg maar via het fiets- en looppad van de Erasmusbrug. Uiteraard gaven ik en mijn collega 50plussers daar direct gehoor aan wat ons nog een compliment via de megafoon van een politiebusje opleverde. Langs het opstootje lopende zag ik nog dat een prachtig in elkaar gefröbeld houten huis op wielen over een gepantserde politiebus werd geduwd. Van de rest hebben ik en andere demonstranten niet veel meer meegekregen omdat wij ijlings richting de Markthal gingen lopen. Van een lange stoet demonstranten was toen allang niets meer over. Ook bij de Markthal aangekomen was het duidelijk dat de demonstratie als een nachtkaars was uitgegaan. Uit de boxen bij een podium kwam als troost nog wat muziek.

Een protestdag waar ik naar had uitgekeken en die ook grotendeels veelbelovend was, was door het incident op de Erasmusbrug met desastreuze gevolgen verstoord. Zeer verdrietig en doet ook geen recht aan een vreedzame, gezellige en rustige demonstratie zoals die de hele dag is geweest.

Dit alles brengt mij namens 50PLUS Rotterdam tot het stellen van de volgende vragen aan het college en de burgemeester.

1. Wat gebeurde er op de Erasmusbrug dat er ineens met zoveel ME-geweld opgetreden moest worden?
2. Was deze ongeregeldheid van deze groep demonstranten, dit opruiende gedrag zoals 50PLUS Rotterdam verneemt uit de kranten, niet al eerder aan de gang?
3. Waarom is er toen niet opgetreden en waarom is er bewust gekozen om dit wel te doen boven op de Erasmusbrug waardoor de vele andere demonstranten meegetrokken werden in deze actie?
4. Ligt er geen scenario klaar bij de politie en/of ME en/of college en/of burgemeester en/of de driehoek hoe te proberen te voorkomen dat op een dergelijke plek waar onschuldige demonstranten geen kant op kunnen, zij ongewild meegetrokken worden in zo’n ‘opruiende’ situatie?
5. Was de ‘gewone’ geel met zwart politie ook betrokken bij deze actie?
6. Zo ja waarom trok die geel met zwart politie zich ineens terug en liet het vervolgens volledig over aan de ME-politie?
7. Wie gaf de opdracht voor dit optreden van de (ME) politie op de Erasmusbrug?
8. Waarom moest zowel de demonstratie als ook de stad zo ontregeld, zo vleugellam gelegd worden door deze actie boven op de Erasmusbrug uit te voeren?
9. Doordat de ME-politieactie boven op de Erasmusbrug plaatsvond werd de volledige demonstratie ontregeld.
10. Waarom moest dat gebeuren op de Erasmusbrug en waarom kon dat niet op een andere plek?
11. De hele demonstratie duurde al 2 a 2,5 uur. Had dit niet voorkomen kunnen worden in een eerder stadium van de demonstratie? Bijvoorbeeld alvorens de optocht een aanvang nam? Of op een moment dat niet alle andere demonstranten als ratten in de val boven op de Erasmusbrug stonden?
12. Kan duidelijk gemaakt worden wat de ‘opruiende’ demonstranten verkeerd deden boven op de Erasmusbrug?
13. Kan duidelijk gemaakt worden wat voor verboden wapenbezit demonstranten bij zich hadden en hadden ze dat wapentuig ook niet al voordat ze de Erasmusbrug opgingen bij zich?
14. Waren de ‘opruiende’ demonstranten niet al eerder een escalerend gedrag aan het vertonen?
15. Waarom heeft de ME-politie deze situatie laten escaleren en de demonstranten die verboden wapens bij zich hadden niet veel eerder in tijd in de kladden gegrepen?

Mochten andere fracties al schriftelijke vragen gesteld hebben wil 50PLUS Rotterdam graag deze vragen ter aanvulling indienen.

We zien uw antwoorden graag tegemoet.