Nog steeds te weinig werk voor mensen met beperking

31 mei 2019

Geacht college,

In Nederland hebben wij een soort apartheidssysteem gecreëerd op de arbeidsmarkt, zolang je niet in het gecreëerde standaard plaatje past, word je gekort in het volledig participeren op de arbeidsmarkt. Zowel ouderen als mensen met een beperking vallen vaak buiten de boot.

Nu laat berichtgeving weten dat ook nu weer gemeenten het beoogde doel van aantal werkplekken creëren voor mensen met een geestelijke en/of lichamelijke beperking niet halen. Staatssecretaris Tamara van Ark liet weten aan de Tweede Kamer dat gemeenten 2500 werkplekken hadden gerealiseerd in plaats van de beoogde 4600 in 2018. Nu zijn gemeenten al een aantal jaren verplicht om mensen met een arbeidsbeperking aan een baan te krijgen en toch blijkt dat er in de afgelopen jaren keer op keer de afgesproken doelen niet worden behaald, terwijl hier toch ook geld voor wordt vrijgemaakt. Tegen het einde van 2019 moeten er alweer 6000 banen vrijgemaakt zijn om tot een doel van ruim 30.000 te komen tegen 2050 aan. Op deze manier wordt dat doel natuurlijk niet bereikt.

Dit is zorgbarend want veel mensen met een arbeidsbeperking hebben ongewild geen baan. Terwijl werken juist een positieve invloed hebben op het leven van mensen met een beperking. Het niet volwaardig kunnen participeren draagt alleen maar meer bij aan het sociale isolement waar mensen zich in bevinden wanneer onze maatschappij hun ziet als “anders”. Het is dus niet per se de beperking die problemen veroorzaakt maar meer de wijze waarop onze samenleving is ingericht. Aan ons als samenleving om te zorgen dat ook mensen met een beperking volwaardig kunnen deelnemen aan de maatschappij. En al helemaal als Rotterdammers. Rotterdam is immers de stad van durven, doen en aanpakken, toch?

Aangezien het de wettelijke plicht is van gemeenten om werkplekken te realiseren voor mensen met een lichamelijke en/of geestelijke beperking en zij hier ook geld voor krijgt van het ministerie, vindt 50PLUS Rotterdam het teleurstellend dat de doelstellingen niet gehaald worden. En dat het lijkt dat juist deze groep nog steeds buiten gesloten van participatie in de samenleving door de gemeente.

Naar aanleiding van het voorgaande heeft 50PLUS Rotterdam de volgende vragen aan het college van B&W:

  1. Kan het college van B&W zich vinden in de uitspraken van staatssecretaris Tamara van Ark?
  2. Kan het college van B&W kennisgeven wat de cijfers zijn van de werkzoekenden in Rotterdam met een lichamelijke en/of geestelijke beperking?
  3. Kan het college van B&W ook aangeven hoeveel werkplekken voor werkzoekenden met een lichamelijke en/of geestelijke beperking zijn gecreëerd in onze gemeente afgelopen jaar?
  4. Als het college zich kan vinden in de uitspraken van staatssecretaris Tamara van Ark, hoe komt het dan dat er toch te weinig plekken zijn gecreëerd voor mensen met een beperking?
  5. Erkent het college van B&W het belang en de drang van de participatie van deze mensen in onze samenleving? Zo Ja, wat is het beoogde doel van dit jaar qua aantal werkplekken? En hoe denkt het college van B&W dit doel te realiseren?
  6. Als in het uiterste geval er geen werk te vinden is voor mensen met een beperking, hoe zet het college van B&W zich dan in om ervoor te zorgen dat deze mensen toch een fatsoenlijke levensstandaard hebben en actief betrokken blijven bij de samenleving?

 

 

 

 

 

https://dagblad010.nl/Algemeen/te-weinig-werk-voor-mensen-met-beperking
Delen via:

Er is nog geen antwoord.