Weet u het nog? Lente 2018. De stad moest worden bestuurd, dus onder stoom en kokend water werd er een coalitie geformeerd. Het werd een samenwerking tussen zes fracties met een waarschijnlijk wereldrecord aantal van tien wethouders en gezamenlijk slechts 23 van de 45 zetels.
De grootste winnaar Denk (van niets naar ineens vier zetels) en de grootste fractie Leefbaar met elf zetels waren buitenspel gezet. Met de twee nieuwkomers PVV en 50PLUS was niet gepraat. De SP zat in de kreukels en de PvdD werd genegeerd. Om al die voor- en tegenstanders te managen werd een gedetailleerd coalitieakkoord van zo’n 50 kantjes gefabriceerd: Nieuwe Energie voor Rotterdam.
Een voorspellende titel want energie kost het zeker, om als coalitie op de been te blijven. Afgelopen donderdag werd dat nog pijnlijk zichtbaar bij een toch schijnbaar onschuldige motie over het wel of niet vergroenen van parkeerplaatsen: er werd geschorst, spoedberaad gepleegd en zelfs de preses van de coalitie moest in allerijl worden opgetrommeld. Het bleek een storm in een glas water, maar het is veelzeggend voor de temperatuur in de coalitiefracties.
Om nog maar niet te spreken van het college dat als een kruiwagen vol met 10 kikkers ook van alles wil bepalen. En in dat krachtenveld is er totaal geen ruimte voor dualisme. Het hele drama rond het vertrek van oud-wethouder Visser en de afstemming tussen het college en mevrouw Eskes van het CDA is daar een overduidelijk bewijs van. De coalitiefracties zijn gewoon de klapmachines voor het college.
Dat er ook nog een oppositie met 22 zetels in de raad zit, daar heeft de coalitie geen boodschap aan. De zes fracties hebben maar één krampachtig doel: de eindstreep halen.
Het is een spel: wie heeft de meeste power?
Dat er af en toe toch nog gezamenlijk opgetrokken wordt in de raad is dan ook te danken aan de oppositie. Leefbaar Rotterdam heeft – toen het de afgelopen beleidsperiode aan het roer zat – de Woonvisie 2030 opgesteld dus waarom zou Leefbaar tegen de uitvoering van deze wethouder van ‘slopen’, ‘slopen’, ‘slopen’ zijn?
Akkoord gaan met een Warmtebedrijf gebeurde (schoorvoetend) omdat het college toch nog bij de raad in juni terug moet komen als het er echt op aankomt en de contracten gesloten moeten worden. En over Boijmans Van Beuningen is niets anders besloten dan dat het museum uit het huidige pand gaat. Iets wat zonder besluit van de raad ook wel was gebeurd. De echte museumplannen moeten de komende 1,5 jaar nog ontwikkeld worden om vervolgens aan de raad voorgelegd te worden.
Een werkgroep organiseert achter de schermen dat het college daar niet – net als bij het Schiekadeblok – ver buiten haar boekje gaat en zonder medeweten van de raad geld over de balk smijt. En de laatste geweldige loot aan deze beleidsboom van deze coalitie is het aangeven van de raad dat we voor een oeververbinding zijn tussen Kralingen en Feyenoord. Had er iemand een andere keuze verwacht?
Wat het wordt – een tunnel of een brug – is niet aan de orde dus claimen dat het een tunnel moet worden is zoiets als de vlieg die zittend op de rug van een lopende olifant oreert dat ze toch lekker samen aan het stampen zijn.
Nee, de conclusie van een jaar gemeenteraad Rotterdam kan op dit moment niet anders zijn dan dat we nog 3 jaar verkiezingscampagne voor de boeg hebben voordat we weer naar de stembus mogen.
