Het is lastig om iets te zeggen over de herziening van de begroting 2021 nu de corona maatregelen het gewone leven nog zo ontregelen. Toch zie ik de nodige positieve ontwikkelingen, zoals het extra geld, 42 miljoen, dat de komende jaren beschikbaar is om de Wmo-zorg te kunnen bieden die Rotterdammers nodig hebben. Dat de subsidieregeling om scootmobielen veilig te kunnen stallen verlengd is. Positief is dat het Veilig Thuis Rotterdam Rijnmond steeds beter lukt om eerder weer rust en veiligheid te brengen waar deze eerst ontbeert werd. 

Positief is ook dat de doorloopsnelheid bij de Wmo-aanvragen sterk verbeterd is, maar altijd nog te lang. En dat de dienstverlening hoog gewaardeerd wordt, een mooi compliment, ook van mijn kant voor de betrokken medewerkers. Wel maken we ons zorgen over de toenemende vraag naar zorg en hoe we daar voldoende personeel en middelen voor vinden. Hoewel we iedereen de zorg gunnen die nodig is vragen we ons wel af of er bij de ruim 51.000 unieke cliënten met een Wmo-tweedelijnsondersteuning wel eens een herindicatie plaatsvindt of is het eenmaal indiceren en de rest van het bestaan behoudt je de voorziening?

Verder blijft de vraag openstaan of we ondanks alle inspanningen die we leveren toch niet ook en onbedoeld onze ouderen verwaarlozen, omdat dienstverlening niet aansluit bij de behoeften, omdat we de toegang tot de zorg te moeilijk, te gecompliceerd maken of omdat we de behoeften gewoon niet goed genoeg kennen. We zullen dan ook de eerder aangekondigde motie over ouderenmishandeling door verwaarlozing indienen bij de Raadsbehandeling.

Een op zichzelf goede ontwikkeling (die eigenlijk gewoon teruggrijpen naar vroeger is) is die van de ouderenhubs, alleen het gaat te traag. Het laaghangend fruit zoals in Prinsenland en Ommoord is geplukt, dus kan de wethouder aangeven hoe hij het tempo van het realiseren van de ouderenhubs inschat? Hoeveel ouderenhubs hebben we aan het einde van deze collegeperiode? De rest van mijn vragen over de zorg bewaar ik voor de behandeling van het Rekenkamerrapport Broze Bedoelingen in september.

Het programma Drugs & Alcohol 2019-2022 gaat over de wettelijke eis

dat een gemeente een preventie- en handhavingsplan moet hebben waarin helder wordt hoe gebruik onder jongeren wordt ontmoedigd. Dat is op zichzelf een goed streven maar alcohol- en drugsgebruik is er ook onder de minder jonge Rotterdammers. Alcoholverslaving cq -misbruik onder 50-plussers is een minstens zo groot probleem, ik kom hierover in de voorjaarsnota niets tegen. Kan de wethouder aangeven wat en hoe hij dit probleem aanpakt en weet hij bijvoorbeeld ook hoeveel 30-plussers hun middelen laten testen bij de drugstestservice?

En wat de taaltrajecten betreft, het is jammer dat de corona maatregelen roet in het eten van de taaltrajecten heeft gegooid. Mooi is het dat geprobeerd is de schade zoveel mogelijk te beperken. Boeiend vind ik de vraag wat de personen bij wie het taaltraject positief is afgerond  er aan hebben gehad. Zijn er taaltrajecters die nu een baan hebben, of hun kinderen beter kunnen begeleiden? Is dit onderzocht of zijn er verhalen van bekend of is het hier is je diploma of certificaat en veel succes verder? Zijn er enthousiastelingen die een vervolgcursus zijn gaan doen om naar B2 door te groeien? Op 14 juli bespreken we de voortgangsrapportage taalbeleid, maar ik wil met deze deze vragen mijn nieuwsgierigheid kenbaar maken. 

Ik mag in de voorjaarsnota lezen dat de waardering van de mantelzorgers en vrijwilligers vernieuwd wordt. Dat vind ik natuurlijk een mooie ontwikkeling, 50PLUS Rotterdam is erg nieuwsgierig wanneer we daar resultaten van mogen verwachten. Het is fijn dat de niet door het college omarmde motie van ons toch effect blijkt te hebben, we vinden het als het om de waardering van mantelzorgers en vrijwilligers gaat niet erg dat het college mooi weer speelt met onze ideeën. Misschien kan de wethouder het mantelzorgcompliment terug laten komen, dan kan ook de vrijstelling voor mantelzorgers voor de erfbelasting weer effect hebben. Als u dat niets zegt, ik praat u graag bij.

Rotterdamse denktank New Deal

Ik lees het rapport en denk eerst; “hoeveel oude wijn kan in nieuwe zakken”, om vervolgens toch meegenomen te worden in de adviezen en aanbevelingen. De corona maatregelen hebben diepe wonden geslagen in de culturele sector maar ook haar veerkracht getoond. Er is veel nieuws ontstaan en er is meer en intensiever samengewerkt, het rapport werkt het allemaal uit.

Een aantal vragen blijven over:

• Hoe zit het met de cultuureducatie op de scholen, het rapport verhaalt over cultuurmakers die ander werk zijn gaan zoeken, komen die terug, is hun plaats ingenomen door anderen, bestaat het lesmateriaal nog of moet dat opnieuw ontwikkeld worden?
• Een van de adviezen is om in te zetten op digitalisering, dat lijkt logisch, maar het grootste probleem bij het digitaal aanbieden van cultuur is het verdienmodel. Ik lees daar weinig over en hoe ziet de wethouder dit?
• Het rapport doet aanbevelingen die mij goed en logisch lijken. Helaas is er geen prijskaartje verbonden aan de adviezen. Hoe ziet de wethouder dat en welk budget heeft hij beschikbaar om én de noodsteun te continueren én het vliegwiel op gang te brengen én de transitie mogelijk te maken?

Verder kan het rapport en de kunnen de aanbevelingen op steun van 50PLUS Rotterdam rekenen.