Uiteraard wisten wij dat het vandaag uiteindelijk toch behandeld zou worden;
De coalitie laat een voorstel over vergaard bezit uit het verleden welke in deze coalitieperiode te gelde is gemaakt maar wat bedoeld is voor toekomstige Rotterdammers natuurlijk nooit aan de raad.
Met een minimale één stem meer dan de oppositie claimt deze gelegenheidscoalitie voor 4 jaar al dat geld (in het IFR zit nu nog zo’n 500mln euro en daar komt nog de 1,4 milj euro van Eneco bij) en gaat de pot verteren in het laatste jaar van deze coalitie.
Een aangenomen motie van Vreugdenhil (leefbaar) eind vorig jaar ging erover dat we naar dat investeringsfonds moesten gaan kijken met de gehele raad. Het liefst wilde we toen dat er een gedegen inzet op expertmeetings, op deskundigen inbreng en op toetsen aan voorbeelden zou plaatsvinden alvorens het afgetikt zou worden. Ook moest er een zeer ruime meerderheid (zeker rond de 30 a 35 raadszetels) het uiteindelijke nieuwe ontwerp van het IFR dienen te steunen.
Deze investeringstrategie en vergaarde gelden overstijgt namelijk het coalitiebelang en gaat ook over hoe om te gaan met de toekomst van alle Rotterdammers en het geld.
Van deze hele opzet is er helemaal niets gebeurd. één technische sessie en in de slipstream van de verkoop van Eneco ook wat woorden er aan vuil gemaakt. Maar niets serieus onderbouwt en gedegen uitgewerkt. Tenslotte is het meest sneaky gedrag in deze van het college; wel een voorjaarsbrief toesturen en op de laatste 1,5 bladzijde ineens deze investeringsstrategie erin verwerken. Maar niet de twee besluiten erbij aanleveren maar die apart heel stiekem op de allerlaatste commissievergadering van MPOF ter besluitvorming agenderen. Dat zijn ronduit achterbakse praktijken en een college van een stad als Rotterdam volledig onwaardig.
Alleen al in de voorjaarsbrief wordt er vervolgens klakkeloos gesproken over 7 stadsprojecten (€233mln), over een bouwopgave (€260 mln), nieuwe investeringen via deze van groei tot bloei-optie van minimaal €100 mln en extra investeren in vastgoed (de financiële mislukkingen van een nieuw stadion, Boymans) kunnen ook nog even makkelijk akkoord bevonden worden.
Hoe het exact zit gaat het college in deze voorjaarsbrief natuurlijk niet bekend maken want ze weten amper wat de coronacrisis nog wel niet voor kosten met zich mee gaat brengen.
Onzekerheid op onzekerheid op onzekerheid wordt er gestapeld.
Op de vraag aan het college om ook een financieel overzicht aan dat enorme wensdenken van deze 9 tellende nietszeggende voorjaarsbrief te hangen kreeg de oppositie nul op het rekest!
Het weerstandsvermogen zakt ver beneden 1,00 tot 0,83 maar dat is deze beleidsperiode allemaal goedgekeurd door dit college. De mate waarin de niet begrote financiële tegenvallers op te vangen mag het volgende college voor haar rekening gaan nemen.
De coronacrisis heeft ons tot nu toe €53 mln gekost maar het college heeft geen flauw benul wat dit betekent tot het einde van het jaar. Al die megalomane plannen kunnen ze wel bedenken maar de €53 mln coronakosten kunnen ze niet extrapoleren tot het einde van het jaar.
Kortom, vandaag zien we het ware gezicht van een coalitie, een coalitie die de pot verteert, een coalitie die lak heeft aan de financiële sores waarin vele Rotterdammers na deze coronacrisis nog eens extra in terecht zijn gekomen. Een coalitie die alleen maar bezig is met de eigen speeltjes van het halen van een coalitieakkoord uit 2018.
Dit is een coalitie die een blamage is, een schande is voor de stad Rotterdam en haar inwoners!
