Sportnota 2022 -20+

Goed om sporten/bewegen te stimuleren, met de nadruk op dat het gezond is, goed voor lijf en leden en niet in de laatste plaats onze hersenen.

Evalueren wat gelukt is van de huidige sportnota, wat is gelukt, wat niet, wat kunnen we leren?

Raadsvoorstel Grand Depart

Ik heb genoten van het enthousiasme van de organiserende partijen.  Het kost een hoop geld, maar goed om sporten te stimuleren. Wel graag aandacht voor veilig fietsen in de stad en daarbuiten, dit met het toenemend aantal oudere verkeersdoden in het achterhoofd. 

Verder, een beetje raar om toekomstige onderbestedingen voor de financiering van dit programma te gebruiken, want waarom zou je de huid verkopen voordat de beer geschoten is? (excuus voor de partij voor de dieren) en wat te doen als Den Haag toch afhaakt of minder geld beschikbaar stelt.

Doorontwikkelen dak- en thuislozenopvang

Compliment voor wat is bereikt, een stimulans om zo door te gaan.

Informele zorg

Focus op mantelzorg binnen het kader informele zorg.

50PLUS Rotterdam maakt zich zorgen over de Rotterdammers die mantelzorg bieden. We weten ongeveer hoeveel het er zijn, maar niet wie het zijn. De Rotterdammers die mantelzorg bieden weten dat zelf ook vaak niet, of beter die noemen zichzelf geen mantelzorger. De geboden zorg wordt als vanzelfsprekend geboden; dat doe je gewoon. Het gevolg is dat als de zorg te zwaar wordt ze niet weten dat er hulp mogelijk is, dat ze ondersteuning kunnen krijgen en zelf een extraatje van de gemeente Rotterdam. Dat de mantelzorgers niet weten dat ze mantelzorg verlenen is nog niet zo erg, wel erg is dat de wethouder die een zorgplicht heeft naar Rotterdammers die zorg nodig hebben, niet weet wie de mantelzorgers zijn die hulp nodig hebben. 

Ook jammer is dat we in Rotterdam minder mantelzorgers hebben dan we op basis van landelijke cijfers mogen aannemen. Triest is dat we in Rotterdam meer zwaar en overbelaste mantelzorgers hebben dan landelijk. Is in Rotterdam het percentage mantelzorger dat door het geven van zorg overbelast, zeer zwaar belast of tamelijk zwaar belast 69% van de mantelzorgers, landelijk is dat 53%. Het verschil wordt voornamelijk bij de zwaar belaste mantelzorgers gevonden. Het gaat me niet eens zozeer over de aantallen, hoewel iedere mantelzorger die de hulp eigenlijk niet meer aan kan er een teveel is (want wat en wie lijdt er vervolgens onder?). Wat ons van 50Plus Rotterdam vooral zorgen baart is dat de wethouder deze te zwaar belaste Rotterdammers niet in beeld heeft. Hij geeft dat ook toe in de beantwoording van de door ons gestelde vragen en lijkt er in te berusten. Dat stoort ons en maakt ons boos, want je zal maar een zwaar belaste mantelzorger zijn en dan zo’n ‘kluitje in het riet’ antwoord krijgen, dan wordt je boos, je wil geholpen worden!

Bedenk daarbij dat bij ouderenmishandeling de dader vaak een zwaar of overbelaste mantelzorger is, dat wil je voor slachtoffer én dader toch voorkomen lijkt me, wij tenminste wel.

Boeiend is ook dat het bonusprogramma voor mantelzorgers: € 25 OV tegoed, parkeermogelijkheden en wat franje en frutsels, niet is onderzocht of men daar tevreden mee is terwijl uit landelijk onderzoeken blijkt dat mensen die mantelzorg bieden vaker ziek zijn en vaker in financiële problemen komen. Het geven van mantelzorg wordt veelal gedaan vanuit een moreel verantwoordelijkheidsgevoel maar heeft grote gevolgen die bij aanvang van het geven van mantelzorg niet te overzien zijn. Is de wethouder bereid onderzoek te doen naar deze gevolgen die mantelzorg geven heeft voor Rotterdammers zodat we ze beter kunnen ondersteunen? Is de wethouder daarnaast bereid om onderzoek te doen naar het huidige pakket aan mantelzorgbeloningen en of dit voldoet danwel welke verberteringen zijn aan te brengen?

Een van de oplossingen voor de financiële problemen is mantelzorgers te gaan betalen, in dienst te nemen zoals in sommige gemeenten zoals Zoetermeer of bij de Cicero Zorggroep in Zuid-Limburg al aan de orde is. Is de wethouder bereid te onderzoeken of dit ook in Rotterdam mogelijk is?

Een van de problemen die zich bij het zicht op mantelzorgers voordoet is dat de mantelzorgers zichzelf zo niet noemen of zichzelf zo niet zien. De mantelfoon moet jaarlijks een campagne voeren om de bekendheid met mantelzorg en de mogelijke ondersteuning te verbeteren, wanneer staat deze campagne voor 2021 gepland?

In de nieuwe inkoop wordt volgens de wethouder ingezet op het eerder en beter laten signaleren van mantelzorgers om hen beter te kunnen ondersteunen. Hoewel 50PLUS Rotterdam dat van harte ondersteunt, vragen we ons ook af wat er dan in het verleden nog niet is gedaan wat nu wel zou werken? De huisarts, de wijkteams, de welzijnsorganisaties het zijn nu al de duizenddingendoekjes van de samenleving. Maar ook zij kunnen niet altijd aan alles denken al zijn de bedoelingen nog zo goed. Waarom denkt de wethouder dat dit nu wel gaat lukken om mantelzorgers te bereiken die voor een dementerende naaste zorgen en geen gebruik kunnen maken van een casemanager dementie, terwijl iedere professional nu al zal zeggen dit belangrijk te vinden?

En dan nog even over de dementerenden en hun mantelzorgers. De wethouder hecht er aan in zijn collegebrief te noemen dat hoe zwaarder de zorg hoe minder de gemeente er iets over te zeggen heeft. Dat klopt als het om de professionele ondersteuning gaat, maar voorzitter we spreken hier over informele zorg en juist bij zware zorg is ondersteuning voor mantelzorgers meer dan gewenst. Ik weet niet of de wethouder persoonlijke ervaring heeft met een dementerende naaste, ik wel net als veel 50 plussers met mij. Ongeacht de zwaarte van de zorg is iedere hulp, iedere ondersteuning meer dan gewenst, want je staat als ongevraagde mantelzorger vaak met lege handen. Je wilt wel helpen, maar hebt niet de vaardigheid of de mogelijkheid, het is een leven dat uit je handen glipt. Als 33 procent van de 30 ondervraagde uit de Regio Rotterdam zich in de steek gelaten voelt tijdens de coronacrisis, dan huilt mijn hart. Als door de kleine groep ondervraagde het niet 33 maar 20 procent moet zijn, dan hebben we voor 80 procent een prima dienst verleend, maar nog steeds 20 procent in de kou laten staan. Wat vindt de wethouder hier van en hoe gaan we dit bij de volgende crisis voorkomen?

Dat brengt mij op mijn laatste punt: de toekomst van de mantelzorgers. In de antwoorden op de schriftelijke vragen van 50Plus Rotterdam geeft de wethouder net als wij aan dat het aantal mantelzorgers in de nabije toekomst zal afnemen van 15 in 2015 naar 6 in 2040. Daarbij moet opgemerkt dat dit potentiële mantelzorgers zijn, de groep die daadwerkelijk kan helpen is nog veel kleiner door werk, andere zorgtaken of ver weg wonen. Onze vraag aan de wethouder was hoe hij denkt dit toekomstige tekort aan mantelzorgers aan te pakken. In zijn antwoord op onze vragen blijft het bij een constatring, dus nogmaals wethouder: hoe zorgen we dat we in de nabije toekomst voldoende mantelzorgers hebben? 

Tenslotte de wethouder zal weten dat ik geen of weinig tijd meer heb om door te vragen, ik hoop en verwacht dan ook dat hij nu wel concrete antwoorden op mijn vragen geeft, want het riet zit inmiddels al vol met kluiten en kluitjes.