Ter voorbereiding op het Cultuurplan 2021-2024 zijn er verschillende informatieve en uitwisselingssessie belegd. We mochten over van alles met elkaar in gesprek om te komen tot een richtlijn voor de subsidieaanvraag. In die richtlijnen staan de drie I’s centraal: Inclusiviteit, Innovatie en interconnectiviteit. Na het lezen van het advies van RRKC blijf ik toch met vraagtekens achter. Waar waren al die voorbereidende sessies nu eigenlijk voor nodig als de RRKC en de wethouder gelaten constateren dat er op dit gebied nog veel te doen is. Wat hebben we al die keren zitten doen, onze tijd verbroddelt? Ik had daar meer van verwacht.
De gemeente gaat onder andere controleren hoe de diverse organisaties hun beleid op het gebied van inclusiviteit gaan verbeteren. Kan de wethouder aangeven hoe dat gaat gebeuren en welke sancties hij paraat heeft of blijft het bij foei zeggen? Het is opvallend dat vooral jonge makers inclusiviteit daadwerkelijk onderdeel laten zijn van hun organisaties. Dat kan ook bijna niet anders met een relatief jonge Rotterdamse bevolking die voor 50 procent bestaat uit mensen met een migratie achtergrond, ze gaan van jongs af aan om met diversiteit. Minder inclusief denken en handelen lijkt daarmee een 40-plus probleem te zijn, een probleem van de gevestigde orde. Iets dat me vooral zorgen baart als we meer dan de helft van de culturele subsidies uitgeven aan de achte grote jongens uit de RCB in Rotterdam, waarbij Boymans het wel erg bont maakt en toch de meeste subsidie ontvangt.
En verder weet ik ook niet zo goed wat ik met het advies van de RRKC aan moet. Zoals velen van mijn collega’s van deze commissie heb ik een groot aantal aanvragers gesproken, Vergulden die wel in het juiste vakje zijn geland en de ontevreden, verongelijkte aanvragers die buiten de boot zijn gevallen. De RRKC zou niet goed geluisterd cq gelezen hebben, voor ingenomen zijn, in ieder geval niet goed geadviseerd. Dat kan ik me van verliezers en organisaties die minder subsidie hebben gekregen dan aangevraagd voorstellen, maar zoveel vind ik toch vreemd. Vooral het feit dat er geen gesprek of herwaardering plaats kan vinden stoort ons. Vooral het afwijzen van Women connected verbaast, professionele makers die de positie van vrouwen verbeterd zou juist gewaardeerd moeten worden. Wordt het niet tijd om de RRKC ook eens langs de meetlat te leggen?
Ondanks de corona problematiek vindt 50PLUS Rotterdam het vreemd dat fair pay niet beter wordt opgepakt, de subsidieaanvragen dateren immers van voor corona. Er is extra geld voor beschikbaar en iedereen wil toch een fatsoenlijk loon naar werken hebben? Als we dat hier zo belangrijk vinden, waarom is daar bij de toegekende bedragen niet meer op gestuurd?
Dan nog even over Museum Rotterdam. Het museum is eerst uit het Schielandhuis verdreven, jaren op drift geweest en heeft nu volgens de wethouder een slecht onderkomen. Ik lees deze reeks als liefdeloos met onze culturele historie omgaan. Dat kun je de directie verwijten, maar ook onze eigen diensten. Museum 40-45 blijft open en de rest gaat weer in de opslag tot er – misschien in de gerenoveerde bibliotheek – weer eens ergens ruimte is. Meer inspanning en begeleiding van ons museum zou naar mening van 50PLUS Rotterdam meer voor de hand hebben gelegen zodat onze geschiedenis in ieder geval zichtbaar en toegankelijk blijft. Al was het alleen maar omdat ik zelf in het Rotterdam museum met betrekking tot Erasmus museumstuk ben.
We hebben het bij het verdelen van de culturele subsidies over het verdelen van de schaarste. De beschikbare middelen moeten verdeeld worden over een grote groep zeer gedreven, enthousiaste makers die allemaal ambitie hebben en doorgroeimogelijkheden voor zichzelf zien. Het is mij een raadsel waarom de ene partij meer subsidie krijgt en de andere partij minder. Waarom de ene praktijk gekort wordt om een buiten de boot gevallen partij toch subsidie te kunnen geven en niet alle 94 gelukkigen een beetje minder. Kan de wethouder dat uitleggen? Er hangt wat 50PLUS Rotterdam betreft te veel de geur van willekeur om de verdeling. We snappen heel goed dat niet iedereen kan krijgen wat hij graag zou willen, dat is overal het geval, ook bij cultuur. De verdeling van de culturele subsidies voelt voor veel makers als onzeker en onredelijk en ook 50PLUS blijft met een kater zitten.
Culturele campus
Geweldig nieuws natuurlijk dat er door samenwerking een culturele campus op zuid komt. Drie grote spelers hebben de intentie om er wat van te gaan maken. In 2022 kunnen de eerste onderwijsactiviteiten al gaan plaatsvinden aan het Charloisse hoofd. En later bij/aan de Maashaven. Het moet ook weer een iconisch gebouw worden en een flink aantal studenten gaan aantrekken. Die reuring spreekt 50PLUS Rotterdam wel aan, dynamiek past Rotterdam wel.
Maar, er is altijd een maar, wie gaat dat betalen. Deze vraag vroeg ik ook bij de vorige behandeling van culturele campus in deze commissie en kreeg toen geen antwoord, daar moest nog aan gewerkt worden. Nu de plannen verder ontwikkeld zijn lijkt me een antwoord op zijn plaats. Dus wethouder zijn er middelen beschikbaar – 300 miljoen euro is genoemd – om dit mooie plan te realiseren of zijn het net als de vorige keer nog intenties? Hebben de drie partijen die mee willen doen en kansen zien al aangegeven hoe en hoeveel zij gaan bijdragen? Er moet ondertussen toch wel iets bekend zijn, 2022 ligt om de hoek? Kan de wethouder een tijdpad aangeven?
Verder zijn we bij 50PLUS benieuwd naar de invulling van de culturele campus en omdat we net over het cultuurplan 2021-2024 hebben gesproken is het ook wel spannend om te vernemen hoe dit nieuwe initiatief een plaats krijgt in de culturele subsidiestroom of hoort het toch bij onderwijs?
Maar de grootste zorg is: hoe serieus is dit plan nu eigenlijk?
