CIE ZOCS: Rapport Rekenkamer – Cultuur

4 november 2020

2.06 Cultuur

Corona slaat bij alle makers en aanbieders van cultuur diepe wonden. Het college en het Rijk helpen een handje, maar de vraag is of dat genoeg is. Met het cultuurplan 2021-2024 moeten we nog maar zien wat daarvan overblijft. Over het cultuurplan gesproken, wat een frustrerend proces is dat geweest. We doen aanbeveling en geven aan wat echt belangrijk is en daar wordt dan vervolgens vrijwel niets mee gedaan. We vinden perfect pitch en de impulsregeling geweldige ontwikkelingen en daar gaat dan vervolgens geen cent extra heen, vreemd. 

Dan nog iets over de subsidies, als ik die lijst doorneem vindt ik tot mijn verbazing allerlei musea die een subsidie krijgen. Horen die niet bij het cultuurplan? Atlas van Stolk krijgt bijvoorbeeld komend jaar €534.000, dit jaar niets. Hoe kan dat, is er nog ergens een extra potje voor musea?

2.07 Rekenkamerrapport Waarde van publieksbereik culturele instellingen

Wat jammer dat we het rapport van de Rekenkamer nu pas bespreken. Het voelt als mostert na de maaltijd. De kritiek van de Rekenkamer hadden we goed kunnen gebruiken bij het vaststellen van het Cultuurplan 2021-2024. Niet in de laatste plaats omdat de Rekenkamer in haar rapport concludeert dat het nieuwe cultuurplan een voortzetting is van het cultuurplan 2017-2020 waarover de Rekenkamer in de pagina’s daarvoor een hele reeks kritische noten heeft gekraakt.

Ik schrik van de vrijblijvendheid die de Rekenkamer constateert in het cultuurplan 2017-2020 als het gaat om het verbreden van de doelgroep die gebruik maken van het cultuuraanbod in Rotterdam. En ik heb de verse herinnering aan de kritiek van de RRKC op de vormgeving van inclusiviteit, innovatie en interconnectiviteit in het nieuwe cultuurplan. Er verandert vrijwel niets. We hebben het onvoldoende concreet gemaakt en toetsen zal lastig worden, ik steek hier ook de hand in eigen boezem. Bovendien geven we organisaties die van de drie belangrijke uitgangspunten van het cultuurplan 2021-2024 niets tot weinig terecht brengen of gaan brengen nog steeds en stevige subsidie al is daar volgens de wethouder wel een beetje afgehaald als een soort van strafkorting. Ik vrees dat we over vier jaar een vergelijkbaar rapport van de Rekenkamer krijgen waarin de jonge/nieuwe makers wel in staat blijken nieuw en ander publiek aan te trekken en wel goede resultaten op de drie I’s laten zien, maar dat bij de andere blijvers in het cultuurplan weinig tot niets veranderd is.

Opvallend is de opmerking van de Rekenkamer dat om een nieuw en ander publiek aan te trekken een langdurige inspanning vereist is. Bij jonge makers zit dat blijkbaar al in hun dna, bij bestaande organisaties moet het beleid om en de luiken open en ingezet op daadwerkelijke verandering.

De verdeling van de gelden in het Cultuurplan 2021-2024 kan niet opnieuw. Wel kunnen we steviger sturen op de drie belangrijke uitgangspunten van dit cultuurplan. We kunnen voortgang eisen en aangepast beleid, we kunnen eisen dat inclusiviteit geen dode letter is maar een beleefd en doorleefd uitgangspunt. Form follows function, dat geldt ook bij cultuur. Zet witte mensen neer en je krijgt witte cultuur, varieer je personeelsbestand en alles zal een beetje tot veel veranderen.

Kortom is de wethouder bereid om anders dan in het cultuurplan 2017-2020 de uitgangspunten van het huidige cultuurplan direct en strak te gaan volgen en de organisaties aan te spreken op het gevoerde beleid? Dat geldt voor inclusiviteit, innovatie en interconnectiviteit, maar ook aan de verplichtingen zoals het aanleveren van goede kwaliteit data van bezoekers zodat we ook echt kunnen volgen wat er gebeurt.

2.08 Ruimte voor street art

Een goede ontwikkeling, We kunnen niet goed inschatten of het CBK de juiste organisatie is voor de ontwikkeling van street art, of hoe de initiatiefnemers daar zelf over denken. De verfraaiing van de stad zelf, daar kan niemand tegen zijn. In zuid boffen we maar, de dragers van de metro tussen Rijn- en Maashaven dragen mooie kunst en aan de Laan op Zuid zijn we verblijdt met een grote schildering met de tekst: We are all een work in progress, Dat is sinds Nietzsche schreef dat de mens een onvolmaakt dier is nog steeds een waarheid als een koe.

Als de functie van kunst is om ons op een andere manier naar de werkelijkheid te laten kijken, dan kunnen we alleen maar voorstander zijn van meer street art. (over het verbreden van het culturele publiek gesproken). 

De kritische noot van 50Plus Rotterdam: heb meer aandacht voor de conservering, want wat nu fris is, blijkt na enige jaren een viezige vlek. De vraag is hoe de wethouder daar over denkt en hoe hij daar gelden voor vrij wil maken. En een vraag die nu geen antwoord hoeft te krijgen: is het erg dat na verloop van jaren de een muurschildering overgeschilderd wordt voor een nieuwe?

2.09 Het politiemuseum

Het is jammer dat het politiemuseum uit Rotterdam dreigt te verdwijnen. Opnemen van de collectie in de Stichting Nationaal Veiligheidsinstituut is misschien wel begrijpelijk, maar ook jammer. Toch snappen we dat wel, maar steunen het initiatief van de heer Van Schaik om het museum voor Rotterdam te behouden.

 

Delen via: