Op 29 januari zaten een flink aantal leden van de commissie ZOCS in de kerkzaal van de Pauluskerk. We kregen een inkijkje in het werk van dominee Couvee en zijn team. In de koude nachten was er plaats voor buitenslapers die voor die koude nachten een veilig heen komen zochten. Op eigenlijk zochten ze een plek om eindelijk eens tot rust te komen. Veel van deze slapers, want dat deden ze de eerste dag vooral, blijken EU-burgers te zijn die nergens terecht kunnen voor hulp. Mensen die uitgeput zijn. 

Wat zou het goed zijn als die mensen terug zouden kunnen gaan naar hun eigen land, hun familie, hun eigen omgeving. Maar tussen droom en daad staan wetten en praktische bezwaren. Maar dat hoeft niet. Er is ervaring met hoe het ook kan, ervaring in Rotterdam met actie, met handen uit de mouwen, met aanpakken. De ambtenaar die dat deed is Tilly en wat de EU-burgers nodig hebben is een nieuwe tante Tilly, een opvangplek en nieuw perspectief, niemand kiest vrijwillig voor een zwervend bestaan met hoop tegen beter weten in 

Van de wethouder krijgen we vervolgens een braaf antwoord met wat we doen, wat we mogen doen en wat we, zo lees ik het, met tegenzin toch moeten doen. Wat we willen lezen is dat de wethouder aan de slag gaat om perspectiefloze EU-burgers een nieuwe kans te geven.

Het kan zijn dat EU-burgers onvoorbereid naar Nederland komen, daar een tijdje werken en op straat komen te staan. Over onvoldoende middelen beschikken en geen papieren (meer) hebben. Ze hebben geen rechten op Nederlandse ondersteuning en staan letterlijk in de kou. Met een beetje goede wil en inspanningen kunnen we deze mensen perspectief bieden en zorgen dat er minder daklozen in Rotterdam zwerven, minder overlast geven. Deze hulp is ook voor Rotterdam welbegrepen eigen belang. Kortom voorzitter ik roep de wethouder op om in actie te komen en niet braaf op te schrijven wat mag, maar te werken aan wat moet.

Stichting Barka en stichting Ontmoeting doen goed werk, maar om het probleem daadwerkelijk op te lossen is er een tandje extra nodig, een tante Tilly die de mogelijkheid krijgt om dwars door de ambtelijke organisatie te organiseren wat voor de dak- en thuislozen nodig is én een opvangplek. Samen met Denk zullen wij een motie indienen waarmee we het college oproepen daadwerkelijk actie te ondernemen. 

IQ <85

De oproep was: pas de dienstverlening van de gemeente Rotterdam aan aan de mogelijkheden die Rotterdammers met een IQ van minder dan 85 hebben. De wethouder verhaalt trots over wat tot nu toe gepresteerd is en terecht. Oog en hart hebben voor Rotterdammers die het met een laag IQ moeten doen siert de gemeente, siert deze samenleving. Lees ik vervolgens LVB in gemeentelijk beleid en praktijk dan blijkt dat we pas aan het begin staan van een mogelijke verandering. Er is een inventarisatie een definitie een mogelijke bepaling van de grootte van de groep en de signalering dat er tot nu toe veel mis gaat en dat er dus ook veel verbeterd kan worden. De wethouder maakt het weer een beetje mooier dan het is, maar goed er is oog voor verbetering, er is scholing zei het op beperkte schaal en wellicht is de groep op korte termijn beter in beeld en kunnen problemen worden aangepakt voor ze zich voor doen, voordat vroegtijdige schooluitval plaatsvindt, werkloosheid of criminaliteit.

Een flink probleem is de steeds verder opdringende digitalisering. Dat speelt een rol bij ouderen, maar zeker ook bij de LVB’ers.

Zelf heb ik vanuit het Burgerpanel met een aantal andere leden, een aantal malen meegeholpen om brieven en webpagina’s van de gemeente Rotterdam te verbeteren.  Dat is op zich al goed, maar dat wordt wel gedaan door mensen die ook hoger opgeleid zijn. Eigenlijk moeten brieven en andere communicatiemogelijkheden door Rotterdammers met een IQ van 85 of minder beoordeeld worden.

Kortom, er is een mooi begin gemaakt, we weten waar de problemen zitten, maar hebben nog niet de opvang en dienstverlening in orde. Ik ben van nature optimistisch, maar al te goed is buurmans gek dus ik verwacht van de wethouder dan ook dat dit beleid geen stille dood sterft, maar daadwerkelijk geïmplementeerd wordt in de gemeentelijke dienstverlening. Ik vraag de wethouder dan ook met enige regelmaat de voortgang te rapporteren. Ik begrijp dat de dienstverlening aan Rotterdammers met een IQ van 85 of minder een van de speerpunten is in het nieuwe beleidsplan Zorg en Welzijn, dus dat zal voor de nabije toekomst geen probleem hoeven te zijn.

1. In het document LVB in gemeentelijk beleid en praktijk wordt aangegeven dat wanneer LVB herkent wordt er niet altijd passende dienstverlening beschikbaar is. Wanneer denkt de wethouder dit wel op orde te hebben.
2. Er zijn 9 medewerkers van 14.010 getraind op het helpen van Rotterdammers met een IQ van 85 of minder. Wanneer worden de andere medewerkers getraind? En prikkelend detail hierbij: volgens het rapport wil iedereen wel zo geholpen worden. Waarom doen we dat dan niet?
3. Is de wethouder bereid om brieven die diensten van de gemeente Rotterdam naar haar burgers verstuurd te laten beoordelen en verbeteren door Rotterdammers met een IQ van 85 of minder?